pobratym

Polish

Alternative forms
  • pobracim

Etymology

Borrowed from Ukrainian побрати́м (pobratým), from Proto-Slavic *pobratimъ, from *pobratiti.

Pronunciation
  • IPA(key): /pɔˈbra.tɨm/
  • Rhymes: -atɨm
  • Syllabification: po‧bra‧tym

Noun

pobratym m pers

  1. (obsolete) compatriot, countryman, kinsman
    Synonyms: krajan, rodak
  2. (obsolete) companion, friend
    Synonyms: druh, kamrat

Declension
Declension of pobratym
singular plural
nominative pobratym pobratymi/pobratymowie/pobratymy
genitive pobratyma pobratymów
dative pobratymowi pobratymom
accusative pobratyma pobratymów
instrumental pobratymem pobratymami
locative pobratymie pobratymach
vocative pobratymie pobratymi/pobratymowie/pobratymy

Derived terms
adjective
  • pobratymczy
adverb
  • pobratymczo
nouns

Further reading
  • pobratym in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • pobratym in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.