podążać

Polish

Etymology

From podążyć +‎ -ać.

Pronunciation
  • IPA(key): /pɔˈdɔw̃.ʐat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔw̃ʐat͡ɕ
  • Syllabification: po‧dą‧żać

Verb

podążać impf (perfective podążyć)

  1. (intransitive) to follow, to go in the same direction

Conjugation
Conjugation of podążać impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive podążać
present tense 1st podążam podążamy
2nd podążasz podążacie
3rd podąża podążają
impersonal podąża się
past tense 1st podążałem podążałam podążaliśmy podążałyśmy
2nd podążałeś podążałaś podążaliście podążałyście
3rd podążał podążała podążało podążali podążały
impersonal podążano
future tense 1st będę podążał,
będę podążać
 będę podążała,
będę podążać
 będziemy podążali,
będziemy podążać
 będziemy podążały,
będziemy podążać
2nd będziesz podążał,
będziesz podążać
 będziesz podążała,
będziesz podążać
 będziecie podążali,
będziecie podążać
 będziecie podążały,
będziecie podążać
3rd będzie podążał,
będzie podążać
 będzie podążała,
będzie podążać
 będzie podążało,
będzie podążać
 będą podążali,
będą podążać
 będą podążały,
będą podążać
impersonal będzie podążać się
conditional 1st podążałbym podążałabym podążalibyśmy podążałybyśmy
2nd podążałbyś podążałabyś podążalibyście podążałybyście
3rd podążałby podążałaby podążałoby podążaliby podążałyby
impersonal podążano by
imperative 1st niech podążam podążajmy
2nd podążaj podążajcie
3rd niech podąża niech podążają
active adjectival participle podążający podążająca podążające podążający podążające
contemporary adverbial participle podążając
verbal noun podążanie

Further reading
  • podążać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • podążać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.