podążyć

Polish

Etymology

From po- +‎ dążyć.

Pronunciation
  • IPA(key): /pɔˈdɔw̃.ʐɨt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔw̃ʐɨt͡ɕ
  • Syllabification: po‧dą‧żyć

Verb

podążyć pf (imperfective podążać)

  1. (intransitive) to follow, to go in the same direction

Conjugation
Conjugation of podążyć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive podążyć
future tense 1st podążę podążymy
2nd podążysz podążycie
3rd podąży podążą
impersonal podąży się
past tense 1st podążyłem podążyłam podążyliśmy podążyłyśmy
2nd podążyłeś podążyłaś podążyliście podążyłyście
3rd podążył podążyła podążyło podążyli podążyły
impersonal podążono
conditional 1st podążyłbym podążyłabym podążylibyśmy podążyłybyśmy
2nd podążyłbyś podążyłabyś podążylibyście podążyłybyście
3rd podążyłby podążyłaby podążyłoby podążyliby podążyłyby
impersonal podążono by
imperative 1st niech podążę podążmy
2nd podąż podążcie
3rd niech podąży niech podążą
anterior adverbial participle podążywszy
verbal noun podążenie

Further reading
  • podążyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • podążyć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.