podkusić

Polish

Etymology

From pod- +‎ kusić.

Pronunciation
  • IPA(key): /pɔtˈku.ɕit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -uɕit͡ɕ
  • Syllabification: pod‧ku‧sić

Verb

podkusić pf

  1. (transitive) to tempt, to entice
    Synonyms: skusić, pokusić

Conjugation
Conjugation of podkusić pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive podkusić
future tense 1st podkuszę podkusimy
2nd podkusisz podkusicie
3rd podkusi podkuszą
impersonal podkusi się
past tense 1st podkusiłem podkusiłam podkusiliśmy podkusiłyśmy
2nd podkusiłeś podkusiłaś podkusiliście podkusiłyście
3rd podkusił podkusiła podkusiło podkusili podkusiły
impersonal podkuszono
conditional 1st podkusiłbym podkusiłabym podkusilibyśmy podkusiłybyśmy
2nd podkusiłbyś podkusiłabyś podkusilibyście podkusiłybyście
3rd podkusiłby podkusiłaby podkusiłoby podkusiliby podkusiłyby
impersonal podkuszono by
imperative 1st niech podkuszę podkuśmy
2nd podkuś podkuście
3rd niech podkusi niech podkuszą
passive adjectival participle podkuszony podkuszona podkuszone podkuszeni podkuszone
anterior adverbial participle podkusiwszy
verbal noun podkuszenie

Further reading
  • podkusić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • podkusić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.