podopieczny

Polish

Etymology

From pod- +‎ opieka +‎ -ny.

Pronunciation
  • IPA(key): /pɔ.dɔˈpjɛt͡ʂ.nɨ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛt͡ʂnɨ
  • Syllabification: po‧do‧piecz‧ny

Noun

podopieczny m pers (feminine podopieczna)

  1. charge (someone entrusted to one's care)

Declension
Declension of podopieczny
singular plural
nominative podopieczny podopieczni
genitive podopiecznego podopiecznych
dative podopiecznemu podopiecznym
accusative podopiecznego podopiecznych
instrumental podopiecznym podopiecznymi
locative podopiecznym podopiecznych
vocative podopieczny podopieczni

Further reading
  • podopieczny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • podopieczny in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.