podpiąć

Polish

Etymology

From pod- +‎ piąć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈpɔt.pjɔɲt͡ɕ/
  • Rhymes: -ɔtpjɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: pod‧piąć

Verb

podpiąć pf (imperfective podpinać)

  1. (transitive) to pin up, to staple, to fasten in place
  2. (transitive) to pin to the bottom, to attach underneath
  3. (reflexive) to attach oneself to somebody, to tag along

Conjugation
Conjugation of podpiąć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive podpiąć
future tense 1st podepnę podepniemy
2nd podepniesz podepniecie
3rd podepnie podepną
impersonal podepnie się
past tense 1st podpiąłem podpięłam podpięliśmy podpięłyśmy
2nd podpiąłeś podpięłaś podpięliście podpięłyście
3rd podpiął podpięła podpięło podpięli podpięły
impersonal podpięto
conditional 1st podpiąłbym podpięłabym podpięlibyśmy podpięłybyśmy
2nd podpiąłbyś podpięłabyś podpięlibyście podpięłybyście
3rd podpiąłby podpięłaby podpięłoby podpięliby podpięłyby
impersonal podpięto by
imperative 1st niech podepnę podepnijmy
2nd podepnij podepnijcie
3rd niech podepnie niech podepną
passive adjectival participle podpięty podpięta podpięte podpięci podpięte
anterior adverbial participle podpiąwszy
verbal noun podpięcie

Further reading
  • podpiąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • podpiąć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.