piąć

See also: piac, piać, and piãc

Polish

Inherited from Proto-Slavic *pęti (stem *pьn-), from Proto-Balto-Slavic *pínˀtei, from Proto-Indo-European *(s)pn̥h₁-ti, zero-grade athematic present of *(s)penh₁- (“to twist, weave”).

piąć impf

(reflexive) to ascend, to climb
(reflexive, figurative) to climb (to move to a higher position on the social ladder)
(reflexive, of plants) to trail

Conjugation of piąć impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		piąć
present tense	1^st	pnę			pniemy
	2^nd	pniesz			pniecie
	3^rd	pnie			pną
	impersonal	pnie się
past tense	1^st	piąłem	pięłam		pięliśmy	pięłyśmy
	2^nd	piąłeś	pięłaś		pięliście	pięłyście
	3^rd	piął	pięła	pięło	pięli	pięły
	impersonal	pięto
future tense	1^st	będę piął, będę piąć	będę pięła, będę piąć		będziemy pięli, będziemy piąć	będziemy pięły, będziemy piąć
	2^nd	będziesz piął, będziesz piąć	będziesz pięła, będziesz piąć		będziecie pięli, będziecie piąć	będziecie pięły, będziecie piąć
	3^rd	będzie piął, będzie piąć	będzie pięła, będzie piąć	będzie pięło, będzie piąć	będą pięli, będą piąć	będą pięły, będą piąć
	impersonal	będzie piąć się
conditional	1^st	piąłbym	pięłabym		pięlibyśmy	pięłybyśmy
	2^nd	piąłbyś	pięłabyś		pięlibyście	pięłybyście
	3^rd	piąłby	pięłaby	pięłoby	pięliby	pięłyby
	impersonal	pięto by
imperative	1^st	niech pnę			pnijmy
	2^nd	pnij			pnijcie
	3^rd	niech pnie			niech pną
active adjectival participle		pnący	pnąca	pnące	pnący	pnące
contemporary adverbial participle		pnąc
verbal noun		pięcie