podyktować

Polish

Etymology

From po- +‎ dyktować.

Pronunciation
  • IPA(key): /pɔ.dɨkˈtɔ.vat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔvat͡ɕ
  • Syllabification: po‧dyk‧to‧wać

Verb

podyktować pf (imperfective dyktować)

  1. (transitive) to dictate (speak in order for someone to write down the words)
  2. (transitive) to dictate, to impose authoritatively
    Synonym: narzucić
  3. (transitive, of emotions, experience) to dictate, to lead, to influence one's behavior
    Synonym: podpowiedzieć

Conjugation
Conjugation of podyktować pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive podyktować
future tense 1st podyktuję podyktujemy
2nd podyktujesz podyktujecie
3rd podyktuje podyktują
impersonal podyktuje się
past tense 1st podyktowałem podyktowałam podyktowaliśmy podyktowałyśmy
2nd podyktowałeś podyktowałaś podyktowaliście podyktowałyście
3rd podyktował podyktowała podyktowało podyktowali podyktowały
impersonal podyktowano
conditional 1st podyktowałbym podyktowałabym podyktowalibyśmy podyktowałybyśmy
2nd podyktowałbyś podyktowałabyś podyktowalibyście podyktowałybyście
3rd podyktowałby podyktowałaby podyktowałoby podyktowaliby podyktowałyby
impersonal podyktowano by
imperative 1st niech podyktuję podyktujmy
2nd podyktuj podyktujcie
3rd niech podyktuje niech podyktują
passive adjectival participle podyktowany podyktowana podyktowane podyktowani podyktowane
anterior adverbial participle podyktowawszy
verbal noun podyktowanie
adjective
nouns

Further reading
  • podyktować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • podyktować in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.