poganiać

Polish

From gonić +‎ -ać.

poganiać impf (perfective pogonić)

Conjugation of poganiać impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		poganiać
present tense	1^st	poganiam			poganiamy
	2^nd	poganiasz			poganiacie
	3^rd	pogania			poganiają
	impersonal	pogania się
past tense	1^st	poganiałem	poganiałam		poganialiśmy	poganiałyśmy
	2^nd	poganiałeś	poganiałaś		poganialiście	poganiałyście
	3^rd	poganiał	poganiała	poganiało	poganiali	poganiały
	impersonal	poganiano
future tense	1^st	będę poganiał, będę poganiać	będę poganiała, będę poganiać		będziemy poganiali, będziemy poganiać	będziemy poganiały, będziemy poganiać
	2^nd	będziesz poganiał, będziesz poganiać	będziesz poganiała, będziesz poganiać		będziecie poganiali, będziecie poganiać	będziecie poganiały, będziecie poganiać
	3^rd	będzie poganiał, będzie poganiać	będzie poganiała, będzie poganiać	będzie poganiało, będzie poganiać	będą poganiali, będą poganiać	będą poganiały, będą poganiać
	impersonal	będzie poganiać się
conditional	1^st	poganiałbym	poganiałabym		poganialibyśmy	poganiałybyśmy
	2^nd	poganiałbyś	poganiałabyś		poganialibyście	poganiałybyście
	3^rd	poganiałby	poganiałaby	poganiałoby	poganialiby	poganiałyby
	impersonal	poganiano by
imperative	1^st	niech poganiam			poganiajmy
	2^nd	poganiaj			poganiajcie
	3^rd	niech pogania			niech poganiają
active adjectival participle		poganiający	poganiająca	poganiające	poganiający	poganiające
passive adjectival participle		poganiany	poganiana	poganiane	poganiani	poganiane
contemporary adverbial participle		poganiając
verbal noun		poganianie