pogotowie

Polish

Etymology

From Old Polish po gotowu +‎ -ie. By surface analysis, po- +‎ gotowy +‎ -ie.

Pronunciation
  • IPA(key): /pɔ.ɡɔˈtɔ.vjɛ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔvjɛ
  • Syllabification: po‧go‧to‧wie

Noun

pogotowie n

  1. emergency service
  2. alertness
  3. state of preparedness, ready

Declension
Declension of pogotowie
singular plural
nominative pogotowie pogotowia
genitive pogotowia pogotowi
dative pogotowiu pogotowiom
accusative pogotowie pogotowia
instrumental pogotowiem pogotowiami
locative pogotowiu pogotowiach
vocative pogotowie pogotowia

Further reading
  • pogotowie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • pogotowie in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.