pokłonić

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *pokloniti. By surface analysis, po- +‎ kłonić.

Pronunciation
  • IPA(key): /pɔˈkwɔ.ɲit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔɲit͡ɕ
  • Syllabification: po‧kło‧nić

Verb

pokłonić pf

  1. (reflexive, formal) to bow (in deference)

Conjugation
Conjugation of pokłonić pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive pokłonić
future tense 1st pokłonię pokłonimy
2nd pokłonisz pokłonicie
3rd pokłoni pokłonią
impersonal pokłoni się
past tense 1st pokłoniłem pokłoniłam pokłoniliśmy pokłoniłyśmy
2nd pokłoniłeś pokłoniłaś pokłoniliście pokłoniłyście
3rd pokłonił pokłoniła pokłoniło pokłonili pokłoniły
impersonal pokłoniono
conditional 1st pokłoniłbym pokłoniłabym pokłonilibyśmy pokłoniłybyśmy
2nd pokłoniłbyś pokłoniłabyś pokłonilibyście pokłoniłybyście
3rd pokłoniłby pokłoniłaby pokłoniłoby pokłoniliby pokłoniłyby
impersonal pokłoniono by
imperative 1st niech pokłonię pokłońmy
2nd pokłoń pokłońcie
3rd niech pokłoni niech pokłonią
anterior adverbial participle pokłoniwszy
verbal noun pokłonienie

Further reading
  • pokłonić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • pokłonić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.