kłonić

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *kloniti.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈkwɔ.ɲit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔɲit͡ɕ
  • Syllabification: kło‧nić

Verb

kłonić impf

  1. (transitive, reflexive) to lower, to bow

Conjugation
Conjugation of kłonić impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive kłonić
present tense 1st kłonię kłonimy
2nd kłonisz kłonicie
3rd kłoni kłonią
impersonal kłoni się
past tense 1st kłoniłem kłoniłam kłoniliśmy kłoniłyśmy
2nd kłoniłeś kłoniłaś kłoniliście kłoniłyście
3rd kłonił kłoniła kłoniło kłonili kłoniły
impersonal kłoniono
future tense 1st będę kłonił,
będę kłonić
 będę kłoniła,
będę kłonić
 będziemy kłonili,
będziemy kłonić
 będziemy kłoniły,
będziemy kłonić
2nd będziesz kłonił,
będziesz kłonić
 będziesz kłoniła,
będziesz kłonić
 będziecie kłonili,
będziecie kłonić
 będziecie kłoniły,
będziecie kłonić
3rd będzie kłonił,
będzie kłonić
 będzie kłoniła,
będzie kłonić
 będzie kłoniło,
będzie kłonić
 będą kłonili,
będą kłonić
 będą kłoniły,
będą kłonić
impersonal będzie kłonić się
conditional 1st kłoniłbym kłoniłabym kłonilibyśmy kłoniłybyśmy
2nd kłoniłbyś kłoniłabyś kłonilibyście kłoniłybyście
3rd kłoniłby kłoniłaby kłoniłoby kłoniliby kłoniłyby
impersonal kłoniono by
imperative 1st niech kłonię kłońmy
2nd kłoń kłońcie
3rd niech kłoni niech kłonią
active adjectival participle kłoniący kłoniąca kłoniące kłoniący kłoniące
passive adjectival participle kłoniony kłoniona kłonione kłonieni kłonione
contemporary adverbial participle kłoniąc
verbal noun kłonienie

Derived terms
verbs
nouns

Further reading
  • kłonić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • kłonić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.