polować

Polish

Etymology

From pole +‎ -ować.

Pronunciation
  • IPA(key): /pɔˈlɔ.vat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔvat͡ɕ
  • Syllabification: po‧lo‧wać

Verb

polować impf

  1. (transitive) to hunt, to chase
  2. (intransitive) to hunt, to go hunting

Conjugation
Conjugation of polować impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive polować
present tense 1st poluję polujemy
2nd polujesz polujecie
3rd poluje polują
impersonal poluje się
past tense 1st polowałem polowałam polowaliśmy polowałyśmy
2nd polowałeś polowałaś polowaliście polowałyście
3rd polował polowała polowało polowali polowały
impersonal polowano
future tense 1st będę polował,
będę polować
 będę polowała,
będę polować
 będziemy polowali,
będziemy polować
 będziemy polowały,
będziemy polować
2nd będziesz polował,
będziesz polować
 będziesz polowała,
będziesz polować
 będziecie polowali,
będziecie polować
 będziecie polowały,
będziecie polować
3rd będzie polował,
będzie polować
 będzie polowała,
będzie polować
 będzie polowało,
będzie polować
 będą polowali,
będą polować
 będą polowały,
będą polować
impersonal będzie polować się
conditional 1st polowałbym polowałabym polowalibyśmy polowałybyśmy
2nd polowałbyś polowałabyś polowalibyście polowałybyście
3rd polowałby polowałaby polowałoby polowaliby polowałyby
impersonal polowano by
imperative 1st niech poluję polujmy
2nd poluj polujcie
3rd niech poluje niech polują
active adjectival participle polujący polująca polujące polujący polujące
contemporary adverbial participle polując
verbal noun polowanie

Derived terms
verbs
  • napolować
  • opolować
  • popolować
  • rozpolować
  • upolować

Further reading
  • polować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • polować in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.