upolować

Polish

Etymology

From u- +‎ polować.

Pronunciation
  • IPA(key): /u.pɔˈlɔ.vat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔvat͡ɕ
  • Syllabification: u‧po‧lo‧wać

Verb

upolować pf

  1. (transitive) to hunt down and kill (either for food or sport)
  2. (transitive, colloquial) to hunt down (someone or something hidden)

Declension
Conjugation of upolować pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive upolować
future tense 1st upoluję upolujemy
2nd upolujesz upolujecie
3rd upoluje upolują
impersonal upoluje się
past tense 1st upolowałem upolowałam upolowaliśmy upolowałyśmy
2nd upolowałeś upolowałaś upolowaliście upolowałyście
3rd upolował upolowała upolowało upolowali upolowały
impersonal upolowano
conditional 1st upolowałbym upolowałabym upolowalibyśmy upolowałybyśmy
2nd upolowałbyś upolowałabyś upolowalibyście upolowałybyście
3rd upolowałby upolowałaby upolowałoby upolowaliby upolowałyby
impersonal upolowano by
imperative 1st niech upoluję upolujmy
2nd upoluj upolujcie
3rd niech upoluje niech upolują
passive adjectival participle upolowany upolowana upolowane upolowani upolowane
anterior adverbial participle upolowawszy
verbal noun upolowanie

Further reading
  • upolować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • upolować in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.