ponieść

Polish

Etymology

From po- +‎ nieść.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈpɔ.ɲɛɕt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔɲɛɕt͡ɕ
  • Syllabification: po‧nieść

Verb

ponieść pf (imperfective ponosić)

  1. (transitive) to carry (to somewhere or for some period of time)
  2. (transitive) to wear (for some period of time)
  3. (transitive) to bear, to incur, to sustain (usually in collocation with konsekwencje, koszty, klęskę, porażkę, stratę, śmierć)

Conjugation
Conjugation of ponieść pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive ponieść
future tense 1st poniosę poniesiemy
2nd poniesiesz poniesiecie
3rd poniesie poniosą
impersonal poniesie się
past tense 1st poniosłem poniosłam ponieśliśmy poniosłyśmy
2nd poniosłeś poniosłaś ponieśliście poniosłyście
3rd poniósł poniosła poniosło ponieśli poniosły
impersonal poniesiono
conditional 1st poniósłbym poniosłabym ponieślibyśmy poniosłybyśmy
2nd poniósłbyś poniosłabyś ponieślibyście poniosłybyście
3rd poniósłby poniosłaby poniosłoby ponieśliby poniosłyby
impersonal poniesiono by
imperative 1st niech poniosę ponieśmy
2nd ponieś ponieście
3rd niech poniesie niech poniosą
passive adjectival participle poniesiony poniesiona poniesione poniesieni poniesione
anterior adverbial participle poniósłszy
verbal noun poniesienie

Further reading
  • ponieść in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • ponieść in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.