ponosić

Polish

From po- +‎ nosić.

ponosić impf (perfective ponieść)

(transitive) to carry (to somewhere or for some period of time)
(transitive) to wear (for some period of time)
(transitive) to bear, to incur, to sustain (usually in collocation with konsekwencje, koszty, klęskę, porażkę, stratę, śmierć)

Conjugation of ponosić impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		ponosić
present tense	1^st	ponoszę			ponosimy
	2^nd	ponosisz			ponosicie
	3^rd	ponosi			ponoszą
	impersonal	ponosi się
past tense	1^st	ponosiłem	ponosiłam		ponosiliśmy	ponosiłyśmy
	2^nd	ponosiłeś	ponosiłaś		ponosiliście	ponosiłyście
	3^rd	ponosił	ponosiła	ponosiło	ponosili	ponosiły
	impersonal	ponoszono
future tense	1^st	będę ponosił, będę ponosić	będę ponosiła, będę ponosić		będziemy ponosili, będziemy ponosić	będziemy ponosiły, będziemy ponosić
	2^nd	będziesz ponosił, będziesz ponosić	będziesz ponosiła, będziesz ponosić		będziecie ponosili, będziecie ponosić	będziecie ponosiły, będziecie ponosić
	3^rd	będzie ponosił, będzie ponosić	będzie ponosiła, będzie ponosić	będzie ponosiło, będzie ponosić	będą ponosili, będą ponosić	będą ponosiły, będą ponosić
	impersonal	będzie ponosić się
conditional	1^st	ponosiłbym	ponosiłabym		ponosilibyśmy	ponosiłybyśmy
	2^nd	ponosiłbyś	ponosiłabyś		ponosilibyście	ponosiłybyście
	3^rd	ponosiłby	ponosiłaby	ponosiłoby	ponosiliby	ponosiłyby
	impersonal	ponoszono by
imperative	1^st	niech ponoszę			ponośmy
	2^nd	ponoś			ponoście
	3^rd	niech ponosi			niech ponoszą
active adjectival participle		ponoszący	ponosząca	ponoszące	ponoszący	ponoszące
passive adjectival participle		ponoszony	ponoszona	ponoszone	ponoszeni	ponoszone
contemporary adverbial participle		ponosząc
verbal noun		ponoszenie