porozbijać

Polish

Etymology

From po- +‎ rozbijać.

Pronunciation
  • IPA(key): /pɔ.rɔzˈbi.jat͡ɕ/
  • Rhymes: -ijat͡ɕ
  • Syllabification: po‧roz‧bi‧jać

Verb

porozbijać pf

  1. (transitive) to break many things, to smash many things
  2. (transitive) to pitch many (e.g. tents, camps)
  3. (reflexive, of many things) to break, to shatter
  4. (reflexive, of many people) to injure oneself
  5. (reflexive, of many tents, camps, etc.) to be pitched, to spring up

Conjugation
Conjugation of porozbijać pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive porozbijać
future tense 1st porozbijam porozbijamy
2nd porozbijasz porozbijacie
3rd porozbija porozbijają
impersonal porozbija się
past tense 1st porozbijałem porozbijałam porozbijaliśmy porozbijałyśmy
2nd porozbijałeś porozbijałaś porozbijaliście porozbijałyście
3rd porozbijał porozbijała porozbijało porozbijali porozbijały
impersonal porozbijano
conditional 1st porozbijałbym porozbijałabym porozbijalibyśmy porozbijałybyśmy
2nd porozbijałbyś porozbijałabyś porozbijalibyście porozbijałybyście
3rd porozbijałby porozbijałaby porozbijałoby porozbijaliby porozbijałyby
impersonal porozbijano by
imperative 1st niech porozbijam porozbijajmy
2nd porozbijaj porozbijajcie
3rd niech porozbija niech porozbijają
passive adjectival participle porozbijany porozbijana porozbijane porozbijani porozbijane
anterior adverbial participle porozbijawszy
verbal noun porozbijanie

Further reading
  • porozbijać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • porozbijać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.