poskramiacz
Polish
Etymology
From poskramiać (“to tame”) + -acz.
Pronunciation
- IPA(key): /pɔˈskra.mjat͡ʂ/
- Rhymes: -amjat͡ʂ
- Syllabification: po‧skra‧miacz
Declension
Declension of poskramiacz
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | poskramiacz | poskramiacze |
| genitive | poskramiacza | poskramiaczy/poskramiaczów |
| dative | poskramiaczowi | poskramiaczom |
| accusative | poskramiacza | poskramiaczy/poskramiaczów |
| instrumental | poskramiaczem | poskramiaczami |
| locative | poskramiaczu | poskramiaczach |
| vocative | poskramiaczu | poskramiacze |
Related terms
Further reading
- poskramiacz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- poskramiacz in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.