posortować

Polish

Etymology

From po- +‎ sortować.

Pronunciation
  • IPA(key): /pɔ.sɔrˈtɔ.vat͡ɕ/
  • Rhymes: -ɔvat͡ɕ
  • Syllabification: po‧sor‧to‧wać

Verb

posortować pf (imperfective sortować)

  1. (transitive) to sort (to separate items into different categories according to certain criteria that determine their sorts)
    Synonym: rozdzielić
  2. (transitive) to sort (to arrange into some sequence, usually numerically, alphabetically or chronologically)
    Synonym: uporządkować

Conjugation
Conjugation of posortować pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive posortować
future tense 1st posortuję posortujemy
2nd posortujesz posortujecie
3rd posortuje posortują
impersonal posortuje się
past tense 1st posortowałem posortowałam posortowaliśmy posortowałyśmy
2nd posortowałeś posortowałaś posortowaliście posortowałyście
3rd posortował posortowała posortowało posortowali posortowały
impersonal posortowano
conditional 1st posortowałbym posortowałabym posortowalibyśmy posortowałybyśmy
2nd posortowałbyś posortowałabyś posortowalibyście posortowałybyście
3rd posortowałby posortowałaby posortowałoby posortowaliby posortowałyby
impersonal posortowano by
imperative 1st niech posortuję posortujmy
2nd posortuj posortujcie
3rd niech posortuje niech posortują
passive adjectival participle posortowany posortowana posortowane posortowani posortowane
anterior adverbial participle posortowawszy
verbal noun posortowanie
adjective
  • sortowniczy
nouns
  • sortowacz
  • sortownia
  • sortownica
  • sortownik
verbs
  • przesortować
  • wysortować

Further reading
  • posortować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • posortować in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.