sortować

Polish

Possibly from German sortieren + -ować, from Italian sortire, from Latin sortior. By surface analysis, sort +‎ -ować.

sortować impf (perfective posortować)

(transitive) to sort (to separate items into different categories according to certain criteria that determine their sorts)
Synonym: rozdzielać
(transitive) to sort (to arrange into some sequence, usually numerically, alphabetically or chronologically)
Synonym: porządkować

Conjugation of sortować impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		sortować
present tense	1^st	sortuję			sortujemy
	2^nd	sortujesz			sortujecie
	3^rd	sortuje			sortują
	impersonal	sortuje się
past tense	1^st	sortowałem	sortowałam		sortowaliśmy	sortowałyśmy
	2^nd	sortowałeś	sortowałaś		sortowaliście	sortowałyście
	3^rd	sortował	sortowała	sortowało	sortowali	sortowały
	impersonal	sortowano
future tense	1^st	będę sortował, będę sortować	będę sortowała, będę sortować		będziemy sortowali, będziemy sortować	będziemy sortowały, będziemy sortować
	2^nd	będziesz sortował, będziesz sortować	będziesz sortowała, będziesz sortować		będziecie sortowali, będziecie sortować	będziecie sortowały, będziecie sortować
	3^rd	będzie sortował, będzie sortować	będzie sortowała, będzie sortować	będzie sortowało, będzie sortować	będą sortowali, będą sortować	będą sortowały, będą sortować
	impersonal	będzie sortować się
conditional	1^st	sortowałbym	sortowałabym		sortowalibyśmy	sortowałybyśmy
	2^nd	sortowałbyś	sortowałabyś		sortowalibyście	sortowałybyście
	3^rd	sortowałby	sortowałaby	sortowałoby	sortowaliby	sortowałyby
	impersonal	sortowano by
imperative	1^st	niech sortuję			sortujmy
	2^nd	sortuj			sortujcie
	3^rd	niech sortuje			niech sortują
active adjectival participle		sortujący	sortująca	sortujące	sortujący	sortujące
passive adjectival participle		sortowany	sortowana	sortowane	sortowani	sortowane
contemporary adverbial participle		sortując
verbal noun		sortowanie

adjective

nouns

verbs