postąpić

Polish

Etymology

From po- +‎ stąpić.

Pronunciation
  • IPA(key): /pɔˈstɔm.pit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔmpit͡ɕ
  • Syllabification: po‧stą‧pić

Verb

postąpić pf (imperfective postępować)

  1. (intransitive) to act, behave
  2. (intransitive) to advance
  3. (intransitive) to proceed with a course of action

Conjugation
Conjugation of postąpić pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive postąpić
future tense 1st postąpię postąpimy
2nd postąpisz postąpicie
3rd postąpi postąpią
impersonal postąpi się
past tense 1st postąpiłem postąpiłam postąpiliśmy postąpiłyśmy
2nd postąpiłeś postąpiłaś postąpiliście postąpiłyście
3rd postąpił postąpiła postąpiło postąpili postąpiły
impersonal postąpiono
conditional 1st postąpiłbym postąpiłabym postąpilibyśmy postąpiłybyśmy
2nd postąpiłbyś postąpiłabyś postąpilibyście postąpiłybyście
3rd postąpiłby postąpiłaby postąpiłoby postąpiliby postąpiłyby
impersonal postąpiono by
imperative 1st niech postąpię postąpmy
2nd postąp postąpcie
3rd niech postąpi niech postąpią
anterior adverbial participle postąpiwszy
verbal noun postąpienie

Further reading
  • postąpić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • postąpić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.