potoczyć

Polish

Etymology

From po- +‎ toczyć.

Pronunciation
  • IPA(key): /pɔˈtɔ.t͡ʂɨt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔt͡ʂɨt͡ɕ
  • Syllabification: po‧to‧czyć

Verb

potoczyć pf

  1. (transitive) to roll (to cause to roll)
  2. (reflexive) to roll
  3. (reflexive) to unfold (to begin to develop or take place)
  4. (reflexive, of liquids) to flow
    Synonym: popłynąć
  5. (reflexive, of sounds) to echo
  6. (reflexive) to stomp around

Conjugation
Conjugation of potoczyć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive potoczyć
future tense 1st potoczę potoczymy
2nd potoczysz potoczycie
3rd potoczy potoczą
impersonal potoczy się
past tense 1st potoczyłem potoczyłam potoczyliśmy potoczyłyśmy
2nd potoczyłeś potoczyłaś potoczyliście potoczyłyście
3rd potoczył potoczyła potoczyło potoczyli potoczyły
impersonal potoczono
conditional 1st potoczyłbym potoczyłabym potoczylibyśmy potoczyłybyśmy
2nd potoczyłbyś potoczyłabyś potoczylibyście potoczyłybyście
3rd potoczyłby potoczyłaby potoczyłoby potoczyliby potoczyłyby
impersonal potoczono by
imperative 1st niech potoczę potoczmy
2nd potocz potoczcie
3rd niech potoczy niech potoczą
passive adjectival participle potoczony potoczona potoczone potoczeni potoczone
anterior adverbial participle potoczywszy
verbal noun potoczenie

Further reading
  • potoczyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • potoczyć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.