potrącić

Polish

Etymology

From po- +‎ trącić.

Pronunciation
  • IPA(key): /pɔtˈrɔɲ.t͡ɕit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔɲt͡ɕit͡ɕ
  • Syllabification: pot‧rą‧cić

Verb

potrącić pf (imperfective potrącać)

  1. (transitive) to bump, to knock, to nudge
  2. (transitive) to jostle, to hustle
  3. (transitive) to deduct, to withhold
  4. (reflexive) to jostle one another

Conjugation
Conjugation of potrącić pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive potrącić
future tense 1st potrącę potrącimy
2nd potrącisz potrącicie
3rd potrąci potrącą
impersonal potrąci się
past tense 1st potrąciłem potrąciłam potrąciliśmy potrąciłyśmy
2nd potrąciłeś potrąciłaś potrąciliście potrąciłyście
3rd potrącił potrąciła potrąciło potrącili potrąciły
impersonal potrącono
conditional 1st potrąciłbym potrąciłabym potrącilibyśmy potrąciłybyśmy
2nd potrąciłbyś potrąciłabyś potrącilibyście potrąciłybyście
3rd potrąciłby potrąciłaby potrąciłoby potrąciliby potrąciłyby
impersonal potrącono by
imperative 1st niech potrącę potrąćmy
2nd potrąć potrąćcie
3rd niech potrąci niech potrącą
passive adjectival participle potrącony potrącona potrącone potrąceni potrącone
anterior adverbial participle potrąciwszy
verbal noun potrącenie

Further reading
  • potrącić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • potrącić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.