trącić

See also: tracić

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *trǫtiti.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈtrɔɲ.t͡ɕit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔɲt͡ɕit͡ɕ
  • Syllabification: trą‧cić

Verb

trącić pf (imperfective trącać)

  1. (transitive) to jostle, to knock
  2. (reflexive) to jostle each other
  3. (reflexive) to clink glasses when toasting

Conjugation
Conjugation of trącić pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive trącić
future tense 1st trącę trącimy
2nd trącisz trącicie
3rd trąci trącą
impersonal trąci się
past tense 1st trąciłem trąciłam trąciliśmy trąciłyśmy
2nd trąciłeś trąciłaś trąciliście trąciłyście
3rd trącił trąciła trąciło trącili trąciły
impersonal trącono
conditional 1st trąciłbym trąciłabym trącilibyśmy trąciłybyśmy
2nd trąciłbyś trąciłabyś trącilibyście trąciłybyście
3rd trąciłby trąciłaby trąciłoby trąciliby trąciłyby
impersonal trącono by
imperative 1st niech trącę trąćmy
2nd trąć trąćcie
3rd niech trąci niech trącą
passive adjectival participle trącony trącona trącone trąceni trącone
anterior adverbial participle trąciwszy
verbal noun trącenie

Derived terms
verbs

Verb

trącić impf

  1. (intransitive) to stink, to smell bad
  2. (intransitive) to stink, to be fishy

Conjugation
Conjugation of trącić impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive trącić
present tense 1st trącę trącimy
2nd trącisz trącicie
3rd trąci trącą
impersonal trąci się
past tense 1st trąciłem trąciłam trąciliśmy trąciłyśmy
2nd trąciłeś trąciłaś trąciliście trąciłyście
3rd trącił trąciła trąciło trącili trąciły
impersonal trącono
future tense 1st będę trącił,
będę trącić
 będę trąciła,
będę trącić
 będziemy trącili,
będziemy trącić
 będziemy trąciły,
będziemy trącić
2nd będziesz trącił,
będziesz trącić
 będziesz trąciła,
będziesz trącić
 będziecie trącili,
będziecie trącić
 będziecie trąciły,
będziecie trącić
3rd będzie trącił,
będzie trącić
 będzie trąciła,
będzie trącić
 będzie trąciło,
będzie trącić
 będą trącili,
będą trącić
 będą trąciły,
będą trącić
impersonal będzie trącić się
conditional 1st trąciłbym trąciłabym trącilibyśmy trąciłybyśmy
2nd trąciłbyś trąciłabyś trącilibyście trąciłybyście
3rd trąciłby trąciłaby trąciłoby trąciliby trąciłyby
impersonal trącono by
imperative 1st niech trącę trąćmy
2nd trąć trąćcie
3rd niech trąci niech trącą
active adjectival participle trącący trącąca trącące trącący trącące
contemporary adverbial participle trącąc
verbal noun trącenie

Further reading
  • trącić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • trącić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.