powódka

See also: powódką

Polish

Etymology

From powód +‎ -ka.

Pronunciation
  • IPA(key): /pɔˈvut.ka/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -utka
  • Syllabification: po‧wód‧ka

Noun

powódka f (masculine powód)

  1. (law) female equivalent of powód (“plaintiff”)

Declension
Declension of powódka
singular plural
nominative powódka powódki
genitive powódki powódek
dative powódce powódkom
accusative powódkę powódki
instrumental powódką powódkami
locative powódce powódkach
vocative powódko powódki

Further reading
  • powódka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • powódka in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.