powąchać

Polish

Etymology

From po- +‎ wąchać.

Pronunciation
  • IPA(key): /pɔˈvɔw̃.xat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔw̃xat͡ɕ
  • Syllabification: po‧wą‧chać

Verb

powąchać pf (imperfective wąchać)

  1. (transitive) to smell, to sniff
  2. (reflexive) to sniff oneself, to sniff one another

Conjugation
Conjugation of powąchać pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive powąchać
future tense 1st powącham powąchamy
2nd powąchasz powąchacie
3rd powącha powąchają
impersonal powącha się
past tense 1st powąchałem powąchałam powąchaliśmy powąchałyśmy
2nd powąchałeś powąchałaś powąchaliście powąchałyście
3rd powąchał powąchała powąchało powąchali powąchały
impersonal powąchano
conditional 1st powąchałbym powąchałabym powąchalibyśmy powąchałybyśmy
2nd powąchałbyś powąchałabyś powąchalibyście powąchałybyście
3rd powąchałby powąchałaby powąchałoby powąchaliby powąchałyby
impersonal powąchano by
imperative 1st niech powącham powąchajmy
2nd powąchaj powąchajcie
3rd niech powącha niech powąchają
passive adjectival participle powąchany powąchana powąchane powąchani powąchane
anterior adverbial participle powąchawszy
verbal noun powąchanie

Further reading
  • powąchać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • powąchać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.