wąchać

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *ǫxati.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈvɔw̃.xat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔw̃xat͡ɕ
  • Syllabification: wą‧chać

Verb

wąchać impf (perfective powąchać)

  1. (transitive) to smell, to sniff

Conjugation
Conjugation of wąchać impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wąchać
present tense 1st wącham wąchamy
2nd wąchasz wąchacie
3rd wącha wąchają
impersonal wącha się
past tense 1st wąchałem wąchałam wąchaliśmy wąchałyśmy
2nd wąchałeś wąchałaś wąchaliście wąchałyście
3rd wąchał wąchała wąchało wąchali wąchały
impersonal wąchano
future tense 1st będę wąchał,
będę wąchać
 będę wąchała,
będę wąchać
 będziemy wąchali,
będziemy wąchać
 będziemy wąchały,
będziemy wąchać
2nd będziesz wąchał,
będziesz wąchać
 będziesz wąchała,
będziesz wąchać
 będziecie wąchali,
będziecie wąchać
 będziecie wąchały,
będziecie wąchać
3rd będzie wąchał,
będzie wąchać
 będzie wąchała,
będzie wąchać
 będzie wąchało,
będzie wąchać
 będą wąchali,
będą wąchać
 będą wąchały,
będą wąchać
impersonal będzie wąchać się
conditional 1st wąchałbym wąchałabym wąchalibyśmy wąchałybyśmy
2nd wąchałbyś wąchałabyś wąchalibyście wąchałybyście
3rd wąchałby wąchałaby wąchałoby wąchaliby wąchałyby
impersonal wąchano by
imperative 1st niech wącham wąchajmy
2nd wąchaj wąchajcie
3rd niech wącha niech wąchają
active adjectival participle wąchający wąchająca wąchające wąchający wąchające
passive adjectival participle wąchany wąchana wąchane wąchani wąchane
contemporary adverbial participle wąchając
verbal noun wąchanie

Derived terms
verbs
noun
verb

Further reading
  • wąchać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wąchać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.