powiernictwo

Polish

Etymology

From powiernik +‎ -ctwo.

Pronunciation

IPA^(key): /pɔ.vjɛrˈɲit͡s.tfɔ/
Rhymes: -it͡stfɔ
Syllabification: po‧wier‧nic‧two

Noun

powiernictwo n

trust, a body of trustees
trusteeship

Declension

Declension of powiernictwo

	singular	plural
nominative	powiernictwo	powiernictwa
genitive	powiernictwa	powiernictw
dative	powiernictwu	powiernictwom
accusative	powiernictwo	powiernictwa
instrumental	powiernictwem	powiernictwami
locative	powiernictwie	powiernictwach
vocative	powiernictwo	powiernictwa

Related terms

powierzać

Further reading

powiernictwo in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
powiernictwo in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.