powinowaty

Polish

Etymology

From directly unattested Middle Polish *powinować +‎ -owaty, from po- +‎ Old Polish winować, from Proto-Slavic *vinovati.

Pronunciation

IPA^(key): /pɔ.vi.nɔˈva.tɨ/
Audio (file)
Rhymes: -atɨ
Syllabification: po‧wi‧no‧wa‧ty

Adjective

powinowaty (not comparable)

(anthropology, law) affinal
Synonym: spowinowacony

Declension

Declension of powinowaty

case	singular				plural
case	masculine personal/animate	masculine inanimate	neuter	feminine	virile	nonvirile
nominative, vocative	powinowaty		powinowate	powinowata	powinowaci	powinowate
genitive	powinowatego			powinowatej	powinowatych
dative	powinowatemu			powinowatej	powinowatym
accusative	powinowatego	powinowaty	powinowate	powinowatą	powinowatych	powinowate
instrumental	powinowatym			powinowatą	powinowatymi
locative	powinowatym			powinowatej	powinowatych

Noun

powinowaty m pers (feminine powinowata)

(anthropology, law) affine, in-law

Declension

Declension of powinowaty

	singular	plural
nominative	powinowaty	powinowaci
genitive	powinowatego	powinowatych
dative	powinowatemu	powinowatym
accusative	powinowatego	powinowatych
instrumental	powinowatym	powinowatymi
locative	powinowatym	powinowatych
vocative	powinowaty	powinowaci

Derived terms

noun

powinowactwo

verbs

powinowacić impf
spowinowacić pf, spowinowacać impf

Related terms

noun

(Middle Polish) powinowanie

Further reading

powinowaty in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
powinowaty in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.