pozitiv

See also: pozitív

Czech

Pronunciation
  • IPA(key): [ˈpozɪtɪf]
  • Hyphenation: po‧zi‧tiv

Noun

pozitiv m inan

  1. (grammar) positive

Declension
Declension of pozitiv (hard masculine inanimate)
singular plural
nominative pozitiv pozitivy
genitive pozitivu pozitivů
dative pozitivu pozitivům
accusative pozitiv pozitivy
vocative pozitive pozitivy
locative pozitivu pozitivech
instrumental pozitivem pozitivy

Further reading
  • pozitiv in Příruční slovník jazyka českého, 1935–1957
  • pozitiv in Slovník spisovného jazyka českého, 1960–1971, 1989
  • pozitiv in Internetová jazyková příručka

Romanian

Etymology

From French positif, from Latin positivus.

Adjective

pozitiv m or n (feminine singular pozitivă, masculine plural pozitivi, feminine and neuter plural pozitive)

  1. positive
  2. constructive

Declension
Declension of pozitiv
singular plural
masculine neuter feminine masculine neuter feminine
nominative/
accusative 		indefinite pozitiv pozitivă pozitivi pozitive
definite pozitivul pozitiva pozitivii pozitivele
genitive/
dative 		indefinite pozitiv pozitive pozitivi pozitive
definite pozitivului pozitivei pozitivilor pozitivelor

Serbo-Croatian

Noun

pȍzitīv m (Cyrillic spelling по̏зитӣв)

  1. positive (grammar, photography)

Declension
Declension of pozitiv
singular plural
nominative pozitiv pozitivi
genitive pozitiva pozitiva
dative pozitivu pozitivima
accusative pozitiv pozitive
vocative pozitive pozitivi
locative pozitivu pozitivima
instrumental pozitivom pozitivima
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.