próć

See also: proc and proč

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *porti (stem *poř-).

Pronunciation
  • IPA(key): /prut͡ɕ/
  • Rhymes: -ut͡ɕ
  • Syllabification: próć

Verb

próć impf (perfective rozpróć or popróć)

  1. (transitive, obsolete) to unstitch
    Synonym: pruć

Conjugation
Conjugation of próć impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive próć
present tense 1st porzę porzemy
2nd porzesz porzecie
3rd porze porzą
impersonal porze się
past tense 1st prółem prółam próliśmy prółyśmy
2nd prółeś prółaś próliście prółyście
3rd prół próła próło próli próły
impersonal próto
future tense 1st będę prół,
będę próć
 będę próła,
będę próć
 będziemy próli,
będziemy próć
 będziemy próły,
będziemy próć
2nd będziesz prół,
będziesz próć
 będziesz próła,
będziesz próć
 będziecie próli,
będziecie próć
 będziecie próły,
będziecie próć
3rd będzie prół,
będzie próć
 będzie próła,
będzie próć
 będzie próło,
będzie próć
 będą próli,
będą próć
 będą próły,
będą próć
impersonal będzie próć się
conditional 1st prółbym prółabym prólibyśmy prółybyśmy
2nd prółbyś prółabyś prólibyście prółybyście
3rd prółby prółaby prółoby próliby prółyby
impersonal próto by
imperative 1st niech porzę pórzmy
2nd pórz pórzcie
3rd niech porze niech porzą
active adjectival participle porzący porząca porzące porzący porzące
passive adjectival participle próty próta próte próci próte
contemporary adverbial participle porząc
verbal noun prócie

Further reading
  • próć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • próć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.