pruć

Polish

Etymology

From Old Polish próć, from Proto-Slavic *porti (stem *poř-).

Pronunciation
  • IPA(key): /prut͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ut͡ɕ
  • Syllabification: pruć

Verb

pruć impf (perfective rozpruć or popruć)

  1. (transitive) to unstitch, to rip

Conjugation
Conjugation of pruć impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive pruć
present tense 1st pruję prujemy
2nd prujesz prujecie
3rd pruje prują
impersonal pruje się
past tense 1st prułem prułam pruliśmy prułyśmy
2nd prułeś prułaś pruliście prułyście
3rd pruł pruła pruło pruli pruły
impersonal pruto
future tense 1st będę pruł,
będę pruć
 będę pruła,
będę pruć
 będziemy pruli,
będziemy pruć
 będziemy pruły,
będziemy pruć
2nd będziesz pruł,
będziesz pruć
 będziesz pruła,
będziesz pruć
 będziecie pruli,
będziecie pruć
 będziecie pruły,
będziecie pruć
3rd będzie pruł,
będzie pruć
 będzie pruła,
będzie pruć
 będzie pruło,
będzie pruć
 będą pruli,
będą pruć
 będą pruły,
będą pruć
impersonal będzie pruć się
conditional 1st prułbym prułabym prulibyśmy prułybyśmy
2nd prułbyś prułabyś prulibyście prułybyście
3rd prułby prułaby prułoby pruliby prułyby
impersonal pruto by
imperative 1st niech pruję prujmy
2nd pruj prujcie
3rd niech pruje niech prują
active adjectival participle prujący prująca prujące prujący prujące
passive adjectival participle pruty pruta prute pruci prute
contemporary adverbial participle prując
verbal noun prucie

Derived terms
verbs
  • nadpruć pf, nadpruwać impf
  • odpruć pf, odpruwać impf
  • opruć pf
  • podpruć pf, podpruwać impf
  • popruć pf
  • przepruć pf, przepruwać impf
  • rozpruć pf, rozpruwać impf
  • spruć pf
  • wypruć pf, wypruwać impf
  • zapruć pf

Further reading
  • pruć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • pruć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.