prawopis

Polish

Pronunciation
  • IPA(key): /praˈvɔ.pis/
  • Rhymes: -ɔpis
  • Syllabification: pra‧wo‧pis

Etymology 1

From prawy +‎ -o- +‎ -pis, a calque of Ancient Greek ορθογραφία (orthographía).

Noun

prawopis m inan

  1. (linguistics, obsolete) orthography (set of conventions for writing a language, including norms of spelling)
    Synonyms: ortografia, pisownia
Declension
Declension of prawopis
singular plural
nominative prawopis prawopisy
genitive prawopisu prawopisów
dative prawopisowi prawopisom
accusative prawopis prawopisy
instrumental prawopisem prawopisami
locative prawopisie prawopisach
vocative prawopisie prawopisy
Derived terms
adjective
  • prawopisowy

Etymology 2

From prawo +‎ -pis.

Noun

prawopis m pers

  1. (obsolete) person who compiles laws
Declension
Declension of prawopis
singular plural
nominative prawopis prawopisowie
genitive prawopisa prawopisów
dative prawopisowi prawopisom
accusative prawopisa prawopisów
instrumental prawopisem prawopisami
locative prawopisie prawopisach
vocative prawopisie prawopisowie
adjective
nouns
verb

Further reading
  • prawopis in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • prawopis in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.