przeciwnik

Polish

Etymology

From przeciwny +‎ -ik.

Pronunciation

IPA^(key): /pʂɛˈt͡ɕiv.ɲik/
Audio (file)
Rhymes: -ivɲik
Syllabification: prze‧ciw‧nik

Noun

przeciwnik m pers (feminine przeciwniczka)

adversary, opponent

Declension

Declension of przeciwnik

	singular	plural
nominative	przeciwnik	przeciwnicy
genitive	przeciwnika	przeciwników
dative	przeciwnikowi	przeciwnikom
accusative	przeciwnika	przeciwników
instrumental	przeciwnikiem	przeciwnikami
locative	przeciwniku	przeciwnikach
vocative	przeciwniku	przeciwnicy

Related terms

adjective

przeciwny

adverb

przeciwnie

noun

przeciwność

Further reading

przeciwnik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
przeciwnik in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.