przekwit

Polish

Etymology

Deverbal from przekwitnąć.

Pronunciation

IPA^(key): /ˈpʂɛk.fit/
Rhymes: -ɛkfit
Syllabification: przek‧wit

Noun

przekwit m inan

(rare) climacterium
(literary) withering

Declension

Declension of przekwit

	singular	plural
nominative	przekwit	przekwity
genitive	przekwitu	przekwitów
dative	przekwitowi	przekwitom
accusative	przekwit	przekwity
instrumental	przekwitem	przekwitami
locative	przekwicie	przekwitach
vocative	przekwicie	przekwity

Related terms

adjective

przekwitły

verbs

Further reading

przekwit in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
przekwit in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.