przepoić

Polish

Etymology

From prze- +‎ poić.

Pronunciation
  • IPA(key): /pʂɛˈpɔ.it͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔit͡ɕ
  • Syllabification: prze‧po‧ić

Verb

przepoić pf (imperfective przepajać)

  1. (transitive) to saturate, to imbue

Conjugation
Conjugation of przepoić pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive przepoić
future tense 1st przepoję przepoimy
2nd przepoisz przepoicie
3rd przepoi przepoją
impersonal przepoi się
past tense 1st przepoiłem przepoiłam przepoiliśmy przepoiłyśmy
2nd przepoiłeś przepoiłaś przepoiliście przepoiłyście
3rd przepoił przepoiła przepoiło przepoili przepoiły
impersonal przepojono
conditional 1st przepoiłbym przepoiłabym przepoilibyśmy przepoiłybyśmy
2nd przepoiłbyś przepoiłabyś przepoilibyście przepoiłybyście
3rd przepoiłby przepoiłaby przepoiłoby przepoiliby przepoiłyby
impersonal przepojono by
imperative 1st niech przepoję przepójmy
2nd przepój przepójcie
3rd niech przepoi niech przepoją
passive adjectival participle przepojony przepojona przepojone przepojeni przepojone
anterior adverbial participle przepoiwszy
verbal noun przepojenie

Further reading
  • przepoić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • przepoić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.