przodownik

Polish

Etymology

From przodować +‎ -nik.

Pronunciation
  • IPA(key): /pʂɔˈdɔv.ɲik/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔvɲik
  • Syllabification: przo‧dow‧nik

Noun

przodownik m pers (feminine przodownica)

  1. leader (a person or organization that leads in a certain field in terms of excellence, success, etc.)
    Synonym: lider

Declension
Declension of przodownik
singular plural
nominative przodownik przodownicy
genitive przodownika przodowników
dative przodownikowi przodownikom
accusative przodownika przodowników
instrumental przodownikiem przodownikami
locative przodowniku przodownikach
vocative przodowniku przodownicy

Derived terms
adjective
  • przodowniczy
noun
  • przodownictwo

Further reading
  • przodownik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • przodownik in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.