przyłapać

Polish

Etymology

From przy- +‎ łapać.

Pronunciation
  • IPA(key): /pʂɨˈwa.pat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -apat͡ɕ
  • Syllabification: przy‧ła‧pać

Verb

przyłapać pf (imperfective przyłapywać)

  1. (transitive) to catch red-handed, to nail

Conjugation
Conjugation of przyłapać pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive przyłapać
future tense 1st przyłapię przyłapiemy
2nd przyłapiesz przyłapiecie
3rd przyłapie przyłapią
impersonal przyłapie się
past tense 1st przyłapałem przyłapałam przyłapaliśmy przyłapałyśmy
2nd przyłapałeś przyłapałaś przyłapaliście przyłapałyście
3rd przyłapał przyłapała przyłapało przyłapali przyłapały
impersonal przyłapano
conditional 1st przyłapałbym przyłapałabym przyłapalibyśmy przyłapałybyśmy
2nd przyłapałbyś przyłapałabyś przyłapalibyście przyłapałybyście
3rd przyłapałby przyłapałaby przyłapałoby przyłapaliby przyłapałyby
impersonal przyłapano by
imperative 1st niech przyłapię przyłapmy
2nd przyłap przyłapcie
3rd niech przyłapie niech przyłapią
passive adjectival participle przyłapany przyłapana przyłapane przyłapani przyłapane
anterior adverbial participle przyłapawszy
verbal noun przyłapanie

Further reading
  • przyłapać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • przyłapać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.