przypiąć

Polish

Etymology

From przy- +‎ piąć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈpʂɨ.pjɔɲt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɨpjɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: przy‧piąć

Verb

przypiąć pf (imperfective przypinać)

  1. (transitive) to pin, to clip

Conjugation
Conjugation of przypiąć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive przypiąć
future tense 1st przypnę przypniemy
2nd przypniesz przypniecie
3rd przypnie przypną
impersonal przypnie się
past tense 1st przypiąłem przypięłam przypięliśmy przypięłyśmy
2nd przypiąłeś przypięłaś przypięliście przypięłyście
3rd przypiął przypięła przypięło przypięli przypięły
impersonal przypięto
conditional 1st przypiąłbym przypięłabym przypięlibyśmy przypięłybyśmy
2nd przypiąłbyś przypięłabyś przypięlibyście przypięłybyście
3rd przypiąłby przypięłaby przypięłoby przypięliby przypięłyby
impersonal przypięto by
imperative 1st niech przypnę przypnijmy
2nd przypnij przypnijcie
3rd niech przypnie niech przypną
passive adjectival participle przypięty przypięta przypięte przypięci przypięte
anterior adverbial participle przypiąwszy
verbal noun przypięcie

Further reading
  • przypiąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • przypiąć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.