przyrzucić

Polish

Etymology

From przy- +‎ rzucić.

Pronunciation
  • IPA(key): /pʂɨˈʐu.t͡ɕit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ut͡ɕit͡ɕ
  • Syllabification: przy‧rzu‧cić

Verb

przyrzucić pf (imperfective przyrzucać)

  1. (transitive) to add a bit of something
    Synonym: dorzucić
  2. (transitive) to cover by throwing [+accusative = who or what] [+instrumental = with what]
  3. (reflexive) to cover oneself by throwing quickly or carelessly [+accusative = who or what] [+instrumental = with what]

Conjugation
Conjugation of przyrzucić impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive przyrzucić
present tense 1st przyrzucę przyrzucimy
2nd przyrzucisz przyrzucicie
3rd przyrzuci przyrzucą
impersonal przyrzuci się
past tense 1st przyrzuciłem przyrzuciłam przyrzuciliśmy przyrzuciłyśmy
2nd przyrzuciłeś przyrzuciłaś przyrzuciliście przyrzuciłyście
3rd przyrzucił przyrzuciła przyrzuciło przyrzucili przyrzuciły
impersonal przyrzucono
future tense 1st będę przyrzucił,
będę przyrzucić
 będę przyrzuciła,
będę przyrzucić
 będziemy przyrzucili,
będziemy przyrzucić
 będziemy przyrzuciły,
będziemy przyrzucić
2nd będziesz przyrzucił,
będziesz przyrzucić
 będziesz przyrzuciła,
będziesz przyrzucić
 będziecie przyrzucili,
będziecie przyrzucić
 będziecie przyrzuciły,
będziecie przyrzucić
3rd będzie przyrzucił,
będzie przyrzucić
 będzie przyrzuciła,
będzie przyrzucić
 będzie przyrzuciło,
będzie przyrzucić
 będą przyrzucili,
będą przyrzucić
 będą przyrzuciły,
będą przyrzucić
impersonal będzie przyrzucić się
conditional 1st przyrzuciłbym przyrzuciłabym przyrzucilibyśmy przyrzuciłybyśmy
2nd przyrzuciłbyś przyrzuciłabyś przyrzucilibyście przyrzuciłybyście
3rd przyrzuciłby przyrzuciłaby przyrzuciłoby przyrzuciliby przyrzuciłyby
impersonal przyrzucono by
imperative 1st niech przyrzucę przyrzućmy
2nd przyrzuć przyrzućcie
3rd niech przyrzuci niech przyrzucą
active adjectival participle przyrzucący przyrzucąca przyrzucące przyrzucący przyrzucące
passive adjectival participle przyrzucony przyrzucona przyrzucone przyrzuceni przyrzucone
contemporary adverbial participle przyrzucąc
verbal noun przyrzucenie

Derived terms
noun

Further reading
  • przyrzucić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • przyrzucić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.