pukać

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *pukati.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈpu.kat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ukat͡ɕ
  • Syllabification: pu‧kać

Verb

pukać impf (perfective puknąć)

  1. (transitive) to knock (e.g. on the door)
  2. (reflexive, colloquial) to hit oneself

Conjugation
Conjugation of pukać impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive pukać
present tense 1st pukam pukamy
2nd pukasz pukacie
3rd puka pukają
impersonal puka się
past tense 1st pukałem pukałam pukaliśmy pukałyśmy
2nd pukałeś pukałaś pukaliście pukałyście
3rd pukał pukała pukało pukali pukały
impersonal pukano
future tense 1st będę pukał,
będę pukać
 będę pukała,
będę pukać
 będziemy pukali,
będziemy pukać
 będziemy pukały,
będziemy pukać
2nd będziesz pukał,
będziesz pukać
 będziesz pukała,
będziesz pukać
 będziecie pukali,
będziecie pukać
 będziecie pukały,
będziecie pukać
3rd będzie pukał,
będzie pukać
 będzie pukała,
będzie pukać
 będzie pukało,
będzie pukać
 będą pukali,
będą pukać
 będą pukały,
będą pukać
impersonal będzie pukać się
conditional 1st pukałbym pukałabym pukalibyśmy pukałybyśmy
2nd pukałbyś pukałabyś pukalibyście pukałybyście
3rd pukałby pukałaby pukałoby pukaliby pukałyby
impersonal pukano by
imperative 1st niech pukam pukajmy
2nd pukaj pukajcie
3rd niech puka niech pukają
active adjectival participle pukający pukająca pukające pukający pukające
contemporary adverbial participle pukając
verbal noun pukanie

Further reading
  • pukać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • pukać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.