puknąć

Polish

Etymology

From pukać +‎ -nąć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈpuk.nɔɲt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -uknɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: puk‧nąć

Verb

puknąć pf (imperfective pukać)

  1. (transitive) to knock (e.g. on the door)
    Synonym: stuknąć
  2. (reflexive, colloquial) to hit oneself

Conjugation
Conjugation of puknąć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive puknąć
future tense 1st puknę pukniemy
2nd pukniesz pukniecie
3rd puknie pukną
impersonal puknie się
past tense 1st puknąłem puknęłam puknęliśmy puknęłyśmy
2nd puknąłeś puknęłaś puknęliście puknęłyście
3rd puknął puknęła puknęło puknęli puknęły
impersonal puknięto
conditional 1st puknąłbym puknęłabym puknęlibyśmy puknęłybyśmy
2nd puknąłbyś puknęłabyś puknęlibyście puknęłybyście
3rd puknąłby puknęłaby puknęłoby puknęliby puknęłyby
impersonal puknięto by
imperative 1st niech puknę puknijmy
2nd puknij puknijcie
3rd niech puknie niech pukną
passive adjectival participle puknięty puknięta puknięte puknięci puknięte
anterior adverbial participle puknąwszy
verbal noun puknięcie

Further reading
  • puknąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • puknąć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.