rżnąć

Polish

Inherited from Old Polish rzznąć, from dialectal Proto-Slavic *rьznǫti, from *rězati.

rżnąć impf

(transitive) to saw; to cut wood
(transitive, vulgar) to fuck; to have sex, especially in an energetic or violent way
(transitive, colloquial) to crap, to poop
(reflexive, colloquial) to kill each other
(reflexive, vulgar) to have sex
Synonyms: see Thesaurus:uprawiać seks

Conjugation of rżnąć impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		rżnąć
present tense	1^st	rżnę			rżniemy
	2^nd	rżniesz			rżniecie
	3^rd	rżnie			rżną
	impersonal	rżnie się
past tense	1^st	rżnąłem	rżnęłam		rżnęliśmy	rżnęłyśmy
	2^nd	rżnąłeś	rżnęłaś		rżnęliście	rżnęłyście
	3^rd	rżnął	rżnęła	rżnęło	rżnęli	rżnęły
	impersonal	rżnięto
future tense	1^st	będę rżnął, będę rżnąć	będę rżnęła, będę rżnąć		będziemy rżnęli, będziemy rżnąć	będziemy rżnęły, będziemy rżnąć
	2^nd	będziesz rżnął, będziesz rżnąć	będziesz rżnęła, będziesz rżnąć		będziecie rżnęli, będziecie rżnąć	będziecie rżnęły, będziecie rżnąć
	3^rd	będzie rżnął, będzie rżnąć	będzie rżnęła, będzie rżnąć	będzie rżnęło, będzie rżnąć	będą rżnęli, będą rżnąć	będą rżnęły, będą rżnąć
	impersonal	będzie rżnąć się
conditional	1^st	rżnąłbym	rżnęłabym		rżnęlibyśmy	rżnęłybyśmy
	2^nd	rżnąłbyś	rżnęłabyś		rżnęlibyście	rżnęłybyście
	3^rd	rżnąłby	rżnęłaby	rżnęłoby	rżnęliby	rżnęłyby
	impersonal	rżnięto by
imperative	1^st	niech rżnę			rżnijmy
	2^nd	rżnij			rżnijcie
	3^rd	niech rżnie			niech rżną
active adjectival participle		rżnący	rżnąca	rżnące	rżnący	rżnące
passive adjectival participle		rżnięty	rżnięta	rżnięte	rżnięci	rżnięte
contemporary adverbial participle		rżnąc
verbal noun		rżnięcie

verbs