wyrzynać

Polish

From wyrżnąć +‎ -ać.

wyrzynać impf (perfective wyrżnąć)

(transitive) to cut out, to excise (to remove by cutting)
Synonyms: wycinać, wykrawać
(transitive) to indent, to notch (to cut a notch in)
Synonym: nacinać
(transitive, colloquial) to slay (to kill, murder)
Synonym: wybijać
(reflexive, of teeth) to cut
(reflexive, colloquial) to slay each other

Conjugation of wyrzynać impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wyrzynać
present tense	1^st	wyrzynam			wyrzynamy
	2^nd	wyrzynasz			wyrzynacie
	3^rd	wyrzyna			wyrzynają
	impersonal	wyrzyna się
past tense	1^st	wyrzynałem	wyrzynałam		wyrzynaliśmy	wyrzynałyśmy
	2^nd	wyrzynałeś	wyrzynałaś		wyrzynaliście	wyrzynałyście
	3^rd	wyrzynał	wyrzynała	wyrzynało	wyrzynali	wyrzynały
	impersonal	wyrzynano
future tense	1^st	będę wyrzynał, będę wyrzynać	będę wyrzynała, będę wyrzynać		będziemy wyrzynali, będziemy wyrzynać	będziemy wyrzynały, będziemy wyrzynać
	2^nd	będziesz wyrzynał, będziesz wyrzynać	będziesz wyrzynała, będziesz wyrzynać		będziecie wyrzynali, będziecie wyrzynać	będziecie wyrzynały, będziecie wyrzynać
	3^rd	będzie wyrzynał, będzie wyrzynać	będzie wyrzynała, będzie wyrzynać	będzie wyrzynało, będzie wyrzynać	będą wyrzynali, będą wyrzynać	będą wyrzynały, będą wyrzynać
	impersonal	będzie wyrzynać się
conditional	1^st	wyrzynałbym	wyrzynałabym		wyrzynalibyśmy	wyrzynałybyśmy
	2^nd	wyrzynałbyś	wyrzynałabyś		wyrzynalibyście	wyrzynałybyście
	3^rd	wyrzynałby	wyrzynałaby	wyrzynałoby	wyrzynaliby	wyrzynałyby
	impersonal	wyrzynano by
imperative	1^st	niech wyrzynam			wyrzynajmy
	2^nd	wyrzynaj			wyrzynajcie
	3^rd	niech wyrzyna			niech wyrzynają
active adjectival participle		wyrzynający	wyrzynająca	wyrzynające	wyrzynający	wyrzynające
passive adjectival participle		wyrzynany	wyrzynana	wyrzynane	wyrzynani	wyrzynane
contemporary adverbial participle		wyrzynając
verbal noun		wyrzynanie

nouns

verb

adjective

nouns

verbs