rangur
Faroese
Etymology
From Old Norse rangr, from Proto-Germanic *wrangaz, whence also English wrong.
Declension
| rangur a13 | |||
| Singular (eintal) | m (kallkyn) | f (kvennkyn) | n (hvørkikyn) |
| Nominative (hvørfall) | rangur | rong | rangt |
| Accusative (hvønnfall) | rangan | ranga | |
| Dative (hvørjumfall) | rongum | rangari | rongum |
| Genitive (hvørsfall) | (rangs) | (rangar) | (rangs) |
| Plural (fleirtal) | m (kallkyn) | f (kvennkyn) | n (hvørkikyn) |
| Nominative (hvørfall) | rangir | rangar | rong |
| Accusative (hvønnfall) | rangar | ||
| Dative (hvørjumfall) | rongum | ||
| Genitive (hvørsfall) | (ranga) | ||
| Weak adjectival inflection of rangur | |||
| Singular (eintal) | m | f | n |
| Nominative (hvørfall) | rangi | ranga | ranga |
| Accusative (hvønnfall) | ranga | rongu | |
| Dative (hvørjumfall) | |||
| Genitive (hvørsfall) | |||
| Plural (fleirtal) | m | f | n |
| Nominative (hvørfall) | rongu | ||
| Accusative (hvønnfall) | |||
| Dative (hvørjumfall) | |||
| Genitive (hvørsfall) | |||
Synonyms
- (wrong): órættur
- (bad): órættur
- (incorrect): skeivur
Antonyms
Icelandic
Etymology
From Old Norse rangr, from Proto-Germanic *wrangaz, whence also English wrong.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈrauŋkʏr/
- Rhymes: -auŋkʏr
Adjective
rangur (comparative rangari, superlative rangastur)
Inflection
positive (strong declension)
positive (weak declension)
comparative
| singular | masculine | feminine | neuter |
|---|---|---|---|
| nominative | rangari | rangari | rangara |
| accusative | rangari | rangari | rangara |
| dative | rangari | rangari | rangara |
| genitive | rangari | rangari | rangara |
| plural | masculine | feminine | neuter |
| nominative | rangari | rangari | rangari |
| accusative | rangari | rangari | rangari |
| dative | rangari | rangari | rangari |
| genitive | rangari | rangari | rangari |
superlative (strong declension)
| singular | masculine | feminine | neuter |
|---|---|---|---|
| nominative | rangastur | röngust | rangast |
| accusative | rangastan | rangasta | rangast |
| dative | röngustum | rangastri | röngustu |
| genitive | rangasts | rangastrar | rangasts |
| plural | masculine | feminine | neuter |
| nominative | rangastir | rangastar | röngust |
| accusative | rangasta | rangastar | röngust |
| dative | röngustum | röngustum | röngustum |
| genitive | rangastra | rangastra | rangastra |
superlative (weak declension)
| singular | masculine | feminine | neuter |
|---|---|---|---|
| nominative | rangasti | rangasta | rangasta |
| accusative | rangasta | röngustu | rangasta |
| dative | rangasta | röngustu | rangasta |
| genitive | rangasta | röngustu | rangasta |
| plural | masculine | feminine | neuter |
| nominative | röngustu | röngustu | röngustu |
| accusative | röngustu | röngustu | röngustu |
| dative | röngustu | röngustu | röngustu |
| genitive | röngustu | röngustu | röngustu |
Antonyms
- (wrong): réttur
Derived terms
- hafa á röngu að standa
- hafa rangt fyrir sér
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.