recytatorka

See also: recytatorką

Polish

Etymology

From recytator +‎ -ka.

Pronunciation
  • IPA(key): /rɛ.t͡sɨ.taˈtɔr.ka/
  • Rhymes: -ɔrka
  • Syllabification: re‧cy‧ta‧tor‧ka

Noun

recytatorka f (masculine recytator)

  1. (literary) female equivalent of recytator (“reciter”)
    Synonym: deklamatorka

Declension
Declension of recytatorka
singular plural
nominative recytatorka recytatorki
genitive recytatorki recytatorek
dative recytatorce recytatorkom
accusative recytatorkę recytatorki
instrumental recytatorką recytatorkami
locative recytatorce recytatorkach
vocative recytatorko recytatorki
adjectives
  • recytacyjny
  • recytatorski
noun
verbs

Further reading
  • recytatorka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • recytatorka in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.