rengja

Icelandic

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈreiɲca/
    Rhymes: -eiɲca

Verb

rengja (weak verb, third-person singular past indicative rengdi, supine rengt)

  1. to contradict, declare wrong, dispute

Conjugation
rengja — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að rengja
supine
(sagnbót)		 rengt
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 rengjandi
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég rengi við rengjum present
(nútíð)		 ég rengi við rengjum
þú rengir þið rengið þú rengir þið rengið
hann, hún, það rengir þeir, þær, þau rengja hann, hún, það rengi þeir, þær, þau rengi
past
(þátíð)		 ég rengdi við rengdum past
(þátíð)		 ég rengdi við rengdum
þú rengdir þið rengduð þú rengdir þið rengduð
hann, hún, það rengdi þeir, þær, þau rengdu hann, hún, það rengdi þeir, þær, þau rengdu
imperative
(boðháttur)		 reng (þú) rengið (þið)
Forms with appended personal pronoun
rengdu rengiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
rengjast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að rengjast
supine
(sagnbót)		 rengst
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 rengjandist **
** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég rengist við rengjumst present
(nútíð)		 ég rengist við rengjumst
þú rengist þið rengist þú rengist þið rengist
hann, hún, það rengist þeir, þær, þau rengjast hann, hún, það rengist þeir, þær, þau rengist
past
(þátíð)		 ég rengdist við rengdumst past
(þátíð)		 ég rengdist við rengdumst
þú rengdist þið rengdust þú rengdist þið rengdust
hann, hún, það rengdist þeir, þær, þau rengdust hann, hún, það rengdist þeir, þær, þau rengdust
imperative
(boðháttur)		 rengst (þú) rengist (þið)
Forms with appended personal pronoun
rengstu rengisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
rengdur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)		 singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 rengdur rengd rengt rengdir rengdar rengd
accusative
(þolfall)		 rengdan rengda rengt rengda rengdar rengd
dative
(þágufall)		 rengdum rengdri rengdu rengdum rengdum rengdum
genitive
(eignarfall)		 rengds rengdrar rengds rengdra rengdra rengdra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 rengdi rengda rengda rengdu rengdu rengdu
accusative
(þolfall)		 rengda rengdu rengda rengdu rengdu rengdu
dative
(þágufall)		 rengda rengdu rengda rengdu rengdu rengdu
genitive
(eignarfall)		 rengda rengdu rengda rengdu rengdu rengdu

Norwegian Nynorsk

Alternative forms

Etymology

From Old Norse rengja. Akin to English wrong.

Pronunciation
  • IPA(key): /²rɛɲʝɑ/, /²rɛɲjɑ/

Verb

rengja (present tense rengjer, past tense rengde, past participle rengt, present participle rengjande, imperative reng)

  1. to turn inside-out (e.g. a piece of clothing)
  2. to sprain

Synonyms
  • vrengja

References
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.