rokoko

Czech

Etymology

Borrowed from German Rokoko.

Pronunciation
  • IPA(key): [ˈrokoko]

Noun

rokoko n

  1. rococo

Declension
Declension of rokoko (velar neuter)
singular plural
nominative rokoko rokoka
genitive rokoka rokok
dative rokoku rokokům
accusative rokoko rokoka
vocative rokoko rokoka
locative rokoku rokokách
instrumental rokokem rokoky
  • rokokový

Esperanto

Pronunciation
  • IPA(key): [roˈkoko]
  • Rhymes: -oko
  • Hyphenation: ro‧ko‧ko

Noun

rokoko (uncountable, accusative rokokon)

  1. rococo

Polish

Etymology

Borrowed from French rococo.

Pronunciation
  • IPA(key): /rɔˈkɔ.kɔ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔkɔ
  • Syllabification: ro‧ko‧ko

Noun

rokoko n

  1. (historical, art) rococo

Declension
Declension of rokoko
singular
nominative rokoko
genitive rokoka
dative rokoku
accusative rokoko
instrumental rokokiem
locative rokoku
vocative rokoko

Derived terms
adjective
  • rokokowy

Further reading
  • rokoko in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • rokoko in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.