rotocol
Romanian
Etymology
From roată.
Pronunciation
- IPA(key): /ro.toˈkol/
Noun
rotocol n (plural rotocoale)
Declension
declension of rotocol
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
| nominative/accusative | (un) rotocol | rotocolul | (niște) rotocoale | rotocoalele |
| genitive/dative | (unui) rotocol | rotocolului | (unor) rotocoale | rotocoalelor |
| vocative | rotocolule | rotocoalelor | ||
Adjective
rotocol m or n (feminine singular rotocoală, masculine plural rotocoli, feminine and neuter plural rotocoale)
Declension
declension of rotocol
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | neuter | feminine | masculine | neuter | feminine | ||
| nominative/ accusative |
indefinite | rotocol | rotocoală | rotocoli | rotocoale | ||
| definite | rotocolul | rotocoala | rotocolii | rotocoalele | |||
| genitive/ dative |
indefinite | rotocol | rotocoale | rotocoli | rotocoale | ||
| definite | rotocolului | rotocoalei | rotocolilor | rotocoalelor | |||
Related terms
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.