rozchodnik

See also: rozchodník

Polish

Etymology

From rozchodzić +‎ -nik.

Pronunciation
  • IPA(key): /rɔsˈxɔd.ɲik/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔdɲik
  • Syllabification: roz‧chod‧nik

Noun

rozchodnik m inan

  1. sedum, stonecrop (any plant of the genus Sedum)

Declension
Declension of rozchodnik
singular plural
nominative rozchodnik rozchodniki
genitive rozchodnika rozchodników
dative rozchodnikowi rozchodnikom
accusative rozchodnik rozchodniki
instrumental rozchodnikiem rozchodnikami
locative rozchodniku rozchodnikach
vocative rozchodniku rozchodniki

Further reading
  • rozchodnik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • rozchodnik in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.